„Ci, których kochamy nie umierają nigdy, bo miłość, to nieśmiertelność."

Kochany Dziadziu, 

obiecałam sobie, że, gdy już udasz się w daleka podróż, to nie będę płakać...będę twarda, tak jak Ty byłeś przez całe swoje życie...nigdy się nad sobą nie użalałeś...chociaż Twój los, naznaczony latami wojny, nie był lekki...często wracały wspomnienia okrutności walki, śmierci najbliższych, zesłania i ciężkiej pracy...mimo tego, byłeś pogodnym człowiekiem, pełnym miłości do ludzi i do wszystkiego, co stworzył Pan. Najbardziej ukochałeś sobie rośliny. Działka była Twoją pasją. Poświęcałeś jej każdą wolną chwilę. Doglądałeś tych swoich pomidorków, ogóreczków i buraczków, a gdy przychodził czas zbiorów, każdy z rodziny zostawał obdarowywany Twoimi "skarbami".  

Kiedy nie było Cię w domu, wiedzieliśmy, że biegasz z haczką lub łopatą i próbujesz zaprowadzić ład i porządek w swoim "królestwie". ;) Z tym związana jest pewna anegdotka. Pewnego dnia, babcia, poprosiła Cię, abyś wypielił chwasty. Pojechałeś skoro świt na działkę. Cały dzień ciężko pracowałeś. Wieczorem pojawiłeś się w domu bardzo dumny i uradowany, bo udało Ci się"wypielić wszystko." Następnego dnia, babcia pojechała zobaczyć owoce Twojej pracy. Jednak zamiast radości, wpadła we wściekłość, bo "Władziu wypielił wszystko, i chwasty i kwiaty." ;) Babcia długo chodziła obrażona, my natomiast - zaśmiewaliśmy się po kątach. ;-) 

Dziadziu, mówią, że "możesz ucałować rodzinę i przyjaciół na pożegnanie i oddalić się na mile, ale jednocześnie zabierzesz ich w swoim sercu, umyśle i trzewiach, bo nie tylko Ty żyjesz w świecie, ale świat żyje w Tobie." Wiemy, że każdy z nas miał w Twoim życiu miejsce szczególne...tak, jak Ty w naszych sercach i umysłach...Smucimy się, bo za mało nam było dane tego ziemskiego czasu...rozumiemy jednak, że Pan potrzebował ogrodnika. Ktoś musi tam, u góry, pielić chwasty i kwiatuszki, a Ty byłeś przecież w tym najlepszy! ;) Zapewne teraz, gdy to piszę, biegasz z motyką i tworzysz w bożym ogrodzie jakiś fraktal;) Tak Dziadku, ja już nawet to widzę moimi oczyma wyobraźni;-) Jesteś niemożliwy! 

Dziadziulu...kochamy Cię strasznie...

będziemy tęsknić...nie mówimy Ci jednak - żegnaj...mówimy -do zobaczenia...bo przecież kiedyś wszyscy spotkamy się znów... 

Basia, Halina, Jola, Krzysiek, Przemek, Asia, Hania, Radek, Mateusz, Karol, Ola, Paulina, Emilka, Gabrysia i Oliwka