papierówki, deszcz i przemoczone nogi Peppy...

Witajcie!

Dzisiaj pogoda nas nie rozpieszczała. Od rana deszcz miarowo uderzał o parapet, niebo zachmurzyło się posępnie...a naszym mieszkaniem zawładnął zapach papierówek (Ula, Piotr, Kalinka - dziękujemy!) Oliwka wytrwale podawała mi jabłka, żebym mogła je dokładnie obrać i podzielić na ćwiartki. A spróbowałabym tylko zostawić gdzieś kawałek skórki! "Mamusiu, źle obrałaś! Niestarannie robisz! Nie spiesz się, powolutku! No, spokojnie, dasz radę!" Okropnie mnie to bawiło....co chwilę wybuchałam śmiechem, a Miśka uporczywie dopytywała z czego się tak śmieję...Ona jest taka zabawna! Te jej "złote myśli";-) 

Efekt naszej pracy możecie podziwiać tutaj: 

 

A to już dzieło Oliwki (no dobra, mama zrobiła napisy), ale pomysł (tzw. zamysł artystyczny) i wykonanie - Panna Oliwianna;) 

Jak już wspomniałam, dziś lało jak z cebra. Nie dałyśmy się jednak tej "szklanej pogodzie" i uzbrojone w płaszcze przeciwdeszczowe i kalosze, powędrowałyśmy dziarsko na dwór. I pomyśleć, że jeszcze jakiś czas temu, nigdy w życiu, nie zabrałabym Oliwki na deszcz...ponieważ na pewno się rozchoruje, a jeszcze, nie daj Boże, będzie musiała dostać antybiotyk...i co wtedy? Nie przeżyłabym tego! Postanowiłam mocno walczyć ze swoimi fobiami i nie zamykać jej w domu. Nasze dzisiejsze zmierzenie się z deszczem było dla mnie wyzwaniem(bo temperatura już niższa)! A Oliwka? Nie przepuściła żadnej kałuży! Podskakiwała ochoczo i radośnie!Uśmiech nie schodził jej z buziuchny! ;-) A kiedy wróciłyśmy do domu...klops...nogi mokre, przemoczone...A pytałam w trakcie zabawy: "Oliwko, masz suche nogi?" "Tak, mamusiu."...A z butów aż się wylewało..."Oliwko, dlaczego nie powiedziałaś, że masz wodę w butach?" " Bo ja byłam Peppą mamusiu!"...No i weź tu prowadź "poważne" rozmowy z dzieckiem!;-)

Często pytacie, jak ja się czuję. Wydaje mi się, że nawet o.k....Można powiedzieć, że wynik sierpniowej kontroli pozytywnie mnie wzmocnił. Tłumaczę sobie, że będzie dobrze, aczkolwiek, jak pisałam już wcześniej, staram się nie wybiegać daleko w przyszłość. Rano, zanim jeszcze otworzę oczy, pierwsza myśl, jaka się pojawia, to ta, że na tu i teraz, Oliwka jest zdrowa. Mówię to sobie każdego dnia...próbuję nie tworzyć jakiś negatywnych wizji. Odganiam pytania "dlaczego", "a co będzie jeśli", "po co to było".. Szukam pozytywów! Nawet dzisiaj, przy takiej beznadziejnej pogodzie! Pomyślałam sobie, że co z tego, że pada...nawet niech będzie burza z piorunami! Jestem szczęśliwa, ponieważ moje dziecko jest ze mną...i tylko czasami, w nocy, kiedy zapada cisza, wracają do mnie wspomnienia...ale o tym póki co... "ciiiiiiiii"...jeszcze będzie czas....

Pozdrawiamy Was serdecznie! 

Asia i Oliwka